Ciekawostki archeologiczne
-
Zobacz film
12 maja 1851 roku dotarł do Krakowa znaleziony trzy lata wcześniej w majątku Konstantego Zaborowskiego mierzący nieco ponad 2,5 metra wysokości kamienny posąg. Nadano mu nazwę Światowida ze Zbrucza. - Odkryciu posągu towarzyszy na wpół romantyczna historia. Przechodzący brzegiem pastuszkowie zauważyli wystający znad wody kapelusz - mówi archeolog, Anna Tyniec. - Z początku myśleli, że to topielec, jednak po chwili przekonali się, że jest to ogromny kamienny posąg - dodaje.
Kontrowersje wokół idola nie cichną od momentu wyłowienia go z rzeki. Część badaczy uważa bowiem, że powstał on w IX bądź X wieku naszej ery. Pierwotnie miał być ustawiony na nieodległej od rzeki górze Bohod - odkryto na niej kamienny krąg z ośmioma ogniskami i miejscem na prostokątny obelisk.
-
Zobacz film
Jak pozyskiwano sól w IV tysiącleciu przed naszą erą? Neolityczni rolnicy zaobserwowali, że w niektórych miejscach biją słone źródła. Naukowcy przypuszczają, że w pierwszej fazie solanka była transportowana do specjalnych osadników, w których zanieczyszczenia – piasek, glina czy ił opadały na dno. Tak oczyszczoną solankę wlewali oni do glinianych naczyń, które umieszczali w ogniskach. Po odparowaniu wody w naczyniach pozostawała sól. Wiadomo, że handlowano nią na dużą skalę – świadczą o tym tak zwane importy – przedmioty czy surowce, które tutaj nie występowały.
-
Zobacz film
W Nowej Hucie znajduje się jeden z najstarszych krakowskich kopców - Kopiec Wandy. Z jego powstaniem wiąże się prastara legenda o królewnie Wandzie, która nie chcąc poślubić niemieckiego księcia Rydygiera, skoczyła do Wisły. Jej ciało wypłynęło w dzisiejszej podkrakowskiej Mogile, a wdzięczni poddani usypali tam na jej cześć wysoki kopiec. W 1890 roku postawiono na nim pomnik autorstwa Jana Matejki.
-
Zobacz film
Archeologom i współpracującym z nimi badaczom z rozmaitych dziedzin nauki udało się przybliżyć losy zmarłej przed dwoma tysiącami lat tancerki ze świątyni egipskiego boga Amona w el-Gamhud.
Wiadomo, że miała dwadzieścia kilka lat i zmarła nagle. Badacze podali najbardziej prawdopodobną przyczynę śmierci i zrekonstruowali jej wygląd. Konserwacji poddano także sarkofagi, doczesne szczątki Aset-iri-khet-es. Dziś efekty tych interdyscyplinarnych prac można podziwiać w krakowskim Muzeum Archeologicznym.
"Białe złoto" - oni wiedzieli, jak je zdobyć
Jak pozyskiwano sól w IV tysiącleciu przed naszą erą? Neolityczni rolnicy zaobserwowali, że w niektórych miejscach biją słone źródła. Naukowcy przypuszczają, że w pierwszej fazie solanka była transportowana do specjalnych osadników, w których zanieczyszczenia – piasek, glina czy ił opadały na dno. Tak oczyszczoną solankę wlewali oni do glinianych naczyń, które umieszczali w ogniskach. Po odparowaniu wody w naczyniach pozostawała sól. Wiadomo, że handlowano nią na dużą skalę – świadczą o tym tak zwane importy – przedmioty czy surowce, które tutaj nie występowały.
Dodano:
Środa, 2 grudnia 2015 (13:15)
Więcej filmów
