Łuszczycę można leczyć, ale czy w Polsce? 76% pacjentów ma problem z dostaniem się do dermatologa

Około 1 mln osób choruje w Polsce na łuszczycę. Brak dostępu do nowoczesnych terapii i leków oraz do specjalistów, słaba koordynacja leczenia, wysokie koszty z nim związane, trudności w dotarciu do informacji o chorobie, stygmatyzacja społeczna – to jedne z głównych problemów pacjentów. Leczenie łuszczycy w naszym kraju pozostawia wiele do życzenia. Jakie są potrzeby pacjentów i jakie zmiany systemowe należy wprowadzić, aby byli oni leczeni skuteczniej?

„Kara”, „klątwa”, „przekleństwo” – takimi słowami określają swoją chorobę chorzy na łuszczycę. Jak wynika z badania „Jak leczeni są Polacy – problemy i potrzeby pacjentów z łuszczycą”, przeprowadzonego przez Unię Stowarzyszeń Chorych na Łuszczycę i Fundację MY Pacjenci, osoby te często są stygmatyzowane, czują się izolowane i odrzucone społecznie, mają depresję, a nawet myśli samobójcze.

U większości chorych na łokciach, kolanach i owłosionej skórze głowy występują czerwonobrunatne grudki pokryte suchymi łuskami. Po zdrapaniu łusek błyskawicznie pojawiają się kropelki krwi – to objaw Auspitza, nazywany też krwawą rosą.